قرار است پس از اتمام این فیفا دی، اولین یونایتد مدل آموریم را برابر تیم ایپسویچ ببینیم. در این حین مدیران یونایتد تصمیم گرفتند بلافاصله از سرمربی جدید بر روی نیمکت تیم استفاده نکنند و به همین خاطر، هدایت تیم به دستیار تن هاخ یعنی رود فن نیستلروی سپرده شد تا تیم در شرایط بهتر و آرامتری به آموریم برسد.
با توجه به اینکه منچستر یونایتد در حال طی کردن دوره گذار است و همانند فصول قبلی هواداران خیلی زود متوجه شدند که این تیم با چنین تواناییهای محدود تاکتیکی امکان تنه زدن به حریفانی همچون لیورپول و منچستر سیتی را ندارد، از رود فن نیستلروی هم انتظار چنین عملکرد فوق العادهای را به هیچ وجه نداشتند.
هرچند که رقبای شیاطین سرخ در همین چهار دیدار اخیر، آنچنان حریفان مشکلی به شمار نمیآمدند ولی رود فن نیستلروی تا حد زیادی خاطرات تلخ ابتدایی فصل را از ذهن هواداران پاک کرد و تیم را در سطح استاندارد و مناسبی به دستان روبن آموریم خواهد سپرد.
رود که سابقه مربیگری در تیمهای زیر هجده، زیر بیست و یک و تیم اصلی آیندهوون را در کارنامه دارد، این تابستان با موافقت از سوی تن هاخ، به جمع کادرفنی شیاطین سرخ اضافه شد و انصافا هم در این چهار بازی، منچستریها بسیار خوب، روان، هجومی و تماشاگر پسند بازی میکردند و انگار با فن نیستلروی به یک تیم دیگری بدل شده بودند.
ثمره این شادابی و نشاط و تغییرات در سبک بازی و وارد شدن شوک روحی و روانی به بازیکنان، بردهای خوبی هم در این زمان محدود برای مهاجم گلزن و شش دانگ سابق شیاطین سرخ به ارمغان آورد.
یکی از همان تغییرات مثبت تیم، این بود که برونو فرناندز به همان ستارهای که در وسط زمین میدرخشد و از او چیزی جز این انتظار نمی رود تبدیل شد. برونو در حضور رود فن نیستلروی، کمی از حواشی دور ماند و با پیدا کردن آرامش نسبی و تسلط بر ذهن و تمرکز خود، توانست از قید و بند و محدودیتهای تاکتیکی دوران تن هاخ رهایی یابد.
شماره هشت منچستریها آنقدری فوقالعاده کرد که وب سایت معتبر فوت موب، هافبک پرتغالی را بهترین بازیکن زمین مقابل چلسی در لیگ برتر و لسترسیتی در دو بازی جام اتحادیه و پریمر لیگ، معرفی کرده بود.
اما مهمترین وجه مربیگری رود در الدترافورد، ساختن یک رزومه عالی برای ادامه مسیر کاری خود، به عنوان سرمربی در فوتبال اروپاست. چهار دیدار برای یک مربی ای که تازه پا در این عرصه و وادی گذاشته، بسیار سخت و دشوار به حساب میآید؛ هرچند که صفت «موقت» شرایط او را برای مربیگری توصیف کند و چنین عنوانی، جلوی واژه سرمربی قرار بگیرد. ولی رود به قدری خوب بود که توانست در همین چهار بازی، چیزهای زیادی را در تیم تغییر دهد و کارایی و استفاده درست از بازیکنان در زمین را به بالاترین حد ممکن خود برساند.
در واقع کسب سه برد مقابل پائوک در چارچوب لیگ اروپا و لسترسیتی در لیگ برتر و جام اتحادیه و نباختن برابر چلسی، اعمال و جا انداختن تفکرات خود و البته ثبت یازده گل زده و تنها سه گل خورده در این مدت بسیار اندک، قابل ستایش و تقدیر است.
بعد از اتمام این چهار دیدار و سرافراز خارج شدن رود از چنین آزمون ترسناکی، به نظر میرسد نوع نگاهها به فن نیستلروی عوض شده و در همین مدت کوتاه، اهداف بزرگی را برای خود دست و پا کرد.
علاوه بر پاکسازی نتایج و عملکرد ضعیف ابتدایی فصل، قطعاً در آیندهای نه چندان دور از او بیشتر خواهیم شنید.
مرد هلندی که همچنان اندام تراش خورده اش مثل یک الماس به همان حالت باقی مانده و حضورش در کنار زمین برای هر تیمی نعمت است. یادمان نرود که او دیگر روی نیمکت قرمزهای شهر منچستر نمی نشیند اما عینک گردش به خوبی نشان میدهد که چقدر برای ارتقای علم و دانش خود و رسیدن به چنین جایگاهی در حیطه مربیگری، صبر زیادی به خرج داده، روز به روز بیشتر از قبل تلاش کرده و بازی به بازی چه پیشرفتهای چشمگیری به عنوان دستیار و حتی سرمربی تجربه کرده است!
دیدگاهتان را بنویسید